به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در اهواز، یکی از ارکان جلسه عزای سیدالشهدا(ع)، روضه‌خوان یا همان مداح است.
مداح قرار است اشعاری را هنرمندانه بخواند و بخش‌هایی از تاریخ کربلا را بازگو کند که مستمع با شنیدن مصائب اهل‌بیت عصمت و طهارت ضمن درس‌آموزی، اشک از چشمانش جاری شود.
اشکی که خدا و معصومین برای او پاداش فراوان وعده داده‌اند. اشکی که می‌تواند گره‌گشای مشکلات بزرگ هر شخص باشد. اشکی که می‌تواند آب سردی بر دل تفتیده عزاداران باشد.
در همین راستا مرحوم آیت‌الله بهجت می‌فرماید: «فردای قیامت که هیچ چیز از انسان نمی‌خرند اشک بر سیدالشهدا را مثل دانه‌ی دُر‌ی برایش نقد می‌کنند».
ظریف‌ترین و حساس‌ترین بخش عزاداری مربوط به مداحان است، پس در انتخاب مادحین سلیقه به خرج دهید.
اهل‌بیت همواره مداحان با اخلاصی که غلو نمی‌کردند را با صله‌های ارزشمند اکرام می‌کردند، پس شما هم با تأسی از اهل‌بیت مداحان را ارج نهید.
ناگفته نماند برخی بانیان نیکوکار برای مشارکت در برگزاری مراسم روضه و جلب ثواب، هدایای سخنرانان و مداحان را پیشاپیش تقبل می‌کنند.
استفاده از اکو و سیستم‌های قوی صوتی در مراسم‌های مختلف، از جمله مراسم عزاداری، رواج نامناسب و نابجایی پیدا کرده است.
هیأت های عزاداری تصور می‌کنند با استفاده از این امکانات ابهّت و شکوه فعالیت خود را بیشتر می‌نمایند! در صورتی که صدای طبیعی انسان، زیباتر ودلنشین‌تر است.
افراط در استفاده از دستگاه‌های صوتی، به خصوص زمانی که خوب تنظیم هم نشده باشند، موجب خستگی، کسالت و بی‌حوصلگی شرکت کنندگان در مراسم می‌شود.
این موضوع در فضاهای بسته از شدّت بیشتری برخوردار است؛ لذا لازم است نوحه‌سرایان به مردم فرصت دهند که اشعار را خودشان تکرار و همخوانی کنند.
در حین تکرار مردم، وقتی نوحه‌سرا با استفاده از صدای قوی دستگاه‌ها، با صدای طبیعی مردم همراه می‌شود، به دلیل غلبه صدای دستگاه‌ها بر صدای عادی مردم، عملاً انگیزه آنان برای همراهی کاهش می‌یابد.
حجت الاسلام امینی موحد
برای مشاهده مجموعه قسمت‌های «آنچه یک مدیر هیئت باید بداند» اینجا کلیک کنید.
